Χωρίς πρόσωπο δεν υπάρχουμε ως ανεξάρτητα όντα.

 

Πριν από 2300 χρόνια, πολύ πριν από το Ισλάμ, οι Άραβες ανακάλυψαν ότι το να αναγκάζουν τους ανθρώπους να καλύπτουν τη μύτη και το στόμα τους, έσπαζε τη θέληση και την ατομικότητά τους και τους αποπροσωποποίησε.

Τους έκανε υποταγμένους.

Γι' αυτό επέβαλαν σε κάθε γυναίκα την υποχρεωτική χρήση υφάσματος στο πρόσωπό της.

Στη συνέχεια, το Ισλάμ το μετέτρεψε σε σύμβολο υποταγής της γυναίκας στον Αλάχ, τον άνδρα ιδιοκτήτη του Χαρεμιού και τον Βασιλιά.

Η σύγχρονη ψυχολογία το εξηγεί: χωρίς πρόσωπο δεν υπάρχουμε ως ανεξάρτητα όντα.

Το παιδί κοιτάζεται στον καθρέφτη μεταξύ δύο και τριών ετών και ανακαλύπτεται ως ανεξάρτητο ον.

Η μάσκα είναι η αρχή της διαγραφής της ατομικότητας.

Όποιος δεν γνωρίζει την ιστορία του είναι καταδικασμένος να την επαναλάβει.

 2300 years ago, long before Islam, Arabs discovered that forcing people to cover their nose and mouths, broke their will and individuality, and depersonalized them. It made them submissive. That's why they imposed on every woman the mandatory use of a fabric over her face. Then Islam turned it into the woman's symbol of submission to Alah, the man owner of the Harem, and the King. Modern psychology explains it: without face we don't exist as independent beings. The child looks in the mirror between the ages of two and three and is discovered as an independent being. The mask is the beginning of deleting individuality. He who does not know his history is condemned to repeat it.