AFAIA1

  Ο Συνέσιος (373-414 ), ὁ προσφιλής μαθητὴς τῆς Ὑπατίας, περιγράφει μετὰ ἀποτροπιασμοῦ τὴν ἐν Ἀθήναις ἀθλίαν κατάστασιν γύρω εἰς τὸ 397 κ.ε. : «Ἀλλὰ ὁ ἄθλιος πλοίαρχος ὅστις ἐδῶ μ' ἐκόμισε ἂς χαθῆ! Διότι τίποτα δὲν ἔχουν σήμερον αἱ Ἀθῆναι σπουδαῖον ἐκτὸς ἀπὸ τὰ περίφημα ὀνόματα τῶν πέριξ χωρίων. Καὶ ὅπως ἀκριβῶς τὸ δέρμα τοῦ θυσιασθέντος ἱερείου παραμένει ὡς ἐνθύμημα τοῦ παλαιοῦ κάποτε ζώου, οὕτως κανταύθα, ἀφοῦ ἡ φιλοσοφία ἐξεδιώχθη, ἀπολείπεται νὰ θαυμάσῃ ὁ περιηγητής μόνον τὴν Ἀκαδημείαν καὶ τὸ Λύκειον καὶ, μὰ τὸν Δία, τὴν Ποικίλην Στοάν, ἢ ἔδωκε τοΰνομά της εἰς τὴν φιλοσοφίαν τοῦ Χρυσίππου. Τώρα πλέον δὲν εἶναι ποικίλη, καθότι ὁ ἀνθύπατος αφῄρεσε τὰς σανίδας, ἐπὶ τὰς ὁποίας ἀπετύπωσε τὴν τέχνην του ὁ Πολύγνωτος ὁ Θάσιος. Τανῦν μὲν, εἰς τοὺς ἰδικούς μας χρόνους, ἡ Αἰγυπτος ἐδέχθη καὶ τρέφει τὰ πνευματικὰ ἔργα τῆς Ὑπατίας, αἱ δὲ Ἀθῆναι, ἐνῷ παλαίτερον ἦτον ἡ πόλις ἐστία τῶν σοφῶν, σήμερον τὸ μόνον πρᾶγμα ὃ ἔχει διὰ νὰ ὑπερηφανεύηται εἶναι οἱ μελισσοκόμοι». (Επιστολαί, 136.3) Μνη

 

  Οἱ Ἕλληνες οὐδέποτε ἐσταμάτησαν νὰ μηχανεύωνται τρόπους ἵνα ἐλευθερωθῶσιν ἐκ τοῦ Βυζαντινοῦ ζυγοῦ ἕως καὶ τὸν 15ον αἰῶνα. Ὁ ὀξυδερκὴς ἱστοριοδίφης ἠμπορεῖ νὰ ἴδῃ μέσῳ τινῶν βυζαντινῶν χρονογράφων τὰς ἀνὰ τοὺς αἰῶνας προσπαθείας ταύτας τῶν Ἑλλήνων νὰ ἐκτυλίσσωνται ἔμπροσθέν του.  Ὁ Προκόπιος Ἀνθέμιος ἦτον ἀπόγονος τοῦ Προκοπίου, τοῦ σφετεριστοῦ καὶ ἀντιπάλου τοῦ αὐτοκράτορος Ἀνατολῆς Βἀλεντος, ὃς ἦτον ἐξάδελφος  τοῦ γνωστοῦ Ἰουλιανοῦ. Ἐμαθήτευσε ἐν Ἀλεξανδρείᾳ εἰς τὴν Πλατωνικὴν Σχολὴν τοῦ Πρόκλου ἐν ᾖ εἶχε ὡς συμμαθητὰς ἐκλεκτὰς προσωπικότητας ὅπως τὸν Παμπρέπιον, Φλάβιον Ἰλλούστριον Πουσαῖον, τὸν Μαρκελλῖνον καὶ τὸν Μέσσιον Φοῖβον Σεβῆρον, ἐξ ὧν ὅλοι ἦσαν Ἑλληνισταὶ καὶ οἱ αὐτοὶ ἐπρόκειτο νὰ ἀποτελέσωσι τὸ ἐπιτελεῖον του. Τὸ 467 ἀνῆλθε εἰς τὸν θρόνον τῆς Δυτικῆς Ῥωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας καὶ ἠγήθη πολλῶν ἐκστρατειῶν κατὰ τῶν πέριξ τῆς Ἰταλικῆς χερσονήσου βαρβάρων. Ὄχι μόνον δὲν καταγράφονται διώξεις κατὰ τῶν παλαιοθρήσκων ἐπὶ τῆς βασιλείας του ἐν Δύσει ἀλλὰ ἔχομεν σοβαρὰς ὑποψίας ὅτι

  ΠΡΟΣΟΧΗ: Το USDA επιτρέπει σε γενετικά τροποποιημένα εμβόλια να διεισδύουν στην παραγωγή βιολογικών τροφίμων στον  2ο πιο έξυπνο τύπο στον κόσμο Η Συμμαχία για τη Φυσική Υγεία (ANH-USA) συζήτησε σε ένα άρθρο πώς το Υπουργείο Γεωργίας των Ηνωμένων Πολιτειών (USDA) και άλλοι οργανικοί πιστοποιητές επιτρέπουν τη γενετική μηχανικά (GE) εμβόλια για να διεισδύσουν στην παραγωγή βιολογικών τροφίμων. Το 2019 το National Organic Standards Board (NOSB), μια συμβουλευτική επιτροπή του USDA, αποφάσισε να εξετάσει τη χρήση εμβολίων που παράγονται μέσω «εξαιρούμενων μεθόδων» ή γενετικής τροποποίησης στην παραγωγή βιολογικών τροφίμων.  Έκτοτε, η επιτροπή ενημέρωσε το USDA ότι τα εμβόλια GE θα μπορούσαν να επιτρέπονται στη βιολογική παραγωγή μόνο εάν ένα ισοδύναμο εμβόλιο δεν είναι διαθέσιμο στο εμπόριο. Ωστόσο, η OrganicEye, ένας επόπτης της βιομηχανίας, προτείνει το αντίθετο.  Η OrganicEye είπε ότι ορισμένοι παραγωγοί βιολογικών προϊόντων που έχουν πιστοποιηθεί από το USDA χρησιμοποιούν ήδη εμβόλι

  Ἐσκιμαλίχθαι σε χρή. Ἐσκιμαλίχθαι σε χρή. Calculated in σε χρή. in use Δεν είναι δυνατή η φόρτωση όλων των αποτελεσμάτων Επανάληψη Επανάληψη… Με αυτή τη χειρονομία εκφράζεται προσβολή και ύψιστη περιφρόνηση .   < Ἐσκιμαλίχθαι σε χρή > ἐπὶ τῶν ἀξίων ὕβρεως· σκιμαλίσαι δὲ λέγεται , ὅταν βουλόμενος ἐνυβρίσαι τινὰ τὸν μέσον δάκτυλον ἐντείναντες καὶ τοὺς λοιποὺς συνάγοντες ἐνδείξωσιν αὐτῷ· κυρίως δὲ λέγεται τὸ τὸν δάκτυλον εἰς τὸν πρωκτὸν τοῦ ὀρνέου βαλεῖν .

  Ἕνα ἀκόμη ζήτημα ποὺ ἐγείρεται ἐναντίον τῆς Ἑλλάδος εἶναι τὸ ζήτημα τοῦ Καιάδα. Εἶναι γνωστό τοῖς πᾶσι πὼς οἱ Ἕλληνες ἔριχναν τὰ ἀνεπιθύμητα παιδιά τους μέσα στο βάραθρο αὐτό. Σήμερα ὁ Καιάδας ἢ Κεάδας ἐντοπίζεται σὲ ἕνα βάραθρο μεγάλου βάθους καὶ σκοτεινό, στὴν λαγκαδιὰ τοῦ χωριοῦ Τρύπη τῆς Λακεδαίμονος, βορειότερα ἀπὸ τὸν Μυστρᾶ, ὅμως ποτὲ δὲν εἶχε σχέση μὲ τὰ παιδιά. Οἱ ἔρευνες ποὺ ἔγιναν στὰ ὀστᾶ ποὺ βρέθηκαν στὸ χῶρο ἀπέδειξαν πως κανένα ἀπὸ αὐτὰ δὲν ἀνῆκε σὲ παιδί. Ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τοὺς ἀρχαίους συγγραφεῖς ὑπάρχουν ἀποσπάσματα ποὺ καταδεικνύουν τὸ ἀβάσιμο τῶν ἰσχυρισμῶν ἐκείνων ποὺ ἄλλο δεν κάνουν ἀπὸ τὸ νὰ ἀναζητοῦν τρόπο γιὰ νὰ διαβάλουν οτιδήποτε τὸ Ἑλληνικόν. Ὁ Παυσανίας (IV 18, 5) αναφέρει τον Καιάδα ὅταν κάνει λόγο γιὰ τὴν σύλληψη τοῦ Ἀριστομένη σ' ἕναν πόλεμον ἀνάμεσα στους Λακεδαιμονίους καὶ τοὺς Μεσσηνίους. Μαζί μὲ τὸν Άριστομένη συνελήφθησαν ζωντανοί κι ἄλλοι πενήντα σύντροφοί του. «Όλους αὐτοὺς οἱ Λακεδαιμονίοι ἀποφάσισαν νὰ τοὺς ρίξουν στον Καιάδα, ὅπου ρίχνουν ὅσου

  Οἱ Κάβειροι, ὡς φαίνεται, ἦσαν οἱ πολιοῦχοι θεοὶ τῆς Θεσσαλονίκης διότι ὑπῆρχε καὶ ναὸς τῶν Διοσκούρων-Καβείρων εἰς τὴν ἀκρόπολιν (πιθανότατα ὁ νῦν ναὸς τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων). Πλειστάκις δὲ εὐεργέτησαν τὴν ἡμετέραν πόλιν καὶ ποικιλοτρόπως. Κάλλιστον παράδειγμα ή πολιορκία ἐκ τῶν Γότθων τὸ 268 κ.ε. καὶ ἡ διὰ τοῦ θεοῦ ἀπόκρουσίς των, διὸ καὶ τὸν ὠνόμασαν «ἁγιώτατον πάτριον θεὸν Κάβειρον». Μᾶς διαφωτίζει προσέτι ἐπὶ τούτου ὁ ἀοίδιμος Κ. Σάθας ἐν τῇ Μεσαιωνικῇ Βιβλιοθήκη Τόμος Ζ: Ἡ κατὰ τῶν βαρβάρων ἐπέμβασις τοῦ ἐν Θεσσαλονίκῃ τότε λατρευομένου θεοῦ ἦν γεγονὸς σύνηθες τῇ τότε ἱστορίᾳ, οὕτως ἐν νομίσματι τῆς πόλεως βλέπομεν εἰκονιζόμενον τὸν δημιουργὸν παῖδα εἰς μνήμην τῆς κατὰ τῶν Γότθων νίκης τῶν Θεσσαλονικέων ἐπὶ τοῦ αὐτοκράτορος Κλαυδίου. Τὸ γεγονὸς τοῦτο ἀφηγούμενον κολοβόν τι ἀπόσπασμα τοῦ Εὐσεβίου, λέγει ὅτι ἡ νίκη ἔγεντο διὰ τῆς παρεμβάσεως μυστηριώδους νεανίου ἀκοντίζοντος λίθους κατὰ τῶν ἐχθρῶν. Ἀλλὰ τὴν ἱστορικὴν διήγησιν οἰκειοποιηθεῖσα ἡ ἁγιογραφία ἀνέγραψεν εἰς τὰ θαύματα το

  Οι κυβερνήσεις που κυβερνούν με γνώμονα το ιδιωτικό συμφέρον, είναι διαστροφές. «Οι αληθινές μορφές διακυβέρνησης, επομένως, είναι εκείνες στις οποίες ο ένας ή οι λίγοι ή οι πολλοί κυβερνούν με σκοπό το κοινό συμφέρον. Αυτές οι κυβερνήσεις που κυβερνούν με γνώμονα το ιδιωτικό συμφέρον, είτε για έναν, είτε για τους λίγους, είτε για τους πολλούς, είναι διαστροφές. Η τυραννία είναι ένα είδος μοναρχίας που έχει υπόψη μόνο το συμφέρον του μονάρχη. Η ολιγαρχία έχει υπόψη το συμφέρον των πλουσίων. Η δημοκρατία, των απόρων: Κανένας από αυτούς το κοινό καλό όλων». Αριστοτέλης

            Ολόκληρη η ανθρωπότητα ανθρωπότητα μισεί τον Νέρωνα. Γιατί;     ΣΗΜΕΙΩΣΗ. Ασφαλώς θα ξάφνιασα με την «άνθρωπιά» που αποδίδω στον Νέρωνα. Ολόκληρη η είναι ποτισμένη χώρα και δύο χιλιετηρίδες με τον αντι-Νερωνικό   μύθο. Θα έπρεπε όμως να σταθούμε προσεκτικοί, ακόμη για μια φορά σε μια ιστορία γραμμένη από μεγαλοαστούς μιας εποχής από τις πιο ἀπάνθρωπες. Κατά του Νέρωνα διαθέτουμε μόνο τα κείμενα ἐκείνων που επιδίωκαν και πέτυχαν την ανατροπή του. Σε όποιον θα ισχυριστεί ότι η ίδια φήμη, θα ακολουθεί και τον Χίτλερ, άν η ανθρωπότητα επιβιώσει, οι απαντήσουμε πως ο Νέρωνας, χαρακτηρισμένος σαν δειλός, κατηγορήθηκε ανάμεσα στα άλλα πως δεν έκανε κανένα επεκτατικό σχέδιο, ούτε και πόλεμο. Δε θα υπερασπίσουμε το φιλειρηνισμό του μὲ τὸ επιχείρημα της ουσιαστικής μόρφωσης που είχε. Θα αναφέρουμε όμως τὰ ἐπιχειρήματα των εχθρών του, όπως μας τὰ παραδίδουν ο Τάκιτος και Σουιτώνιος. Λαβαίνει τελείως λαϊκά οικονομικά μέτρα, όπως την κατάργηση των έμμεσων φόρων, που η σύγκλητος απορρί

Ήταν ο Οδυσσεύς πανούργος;  Τα λεξικά μας απαντούν πως ήταν, με τις λέξεις: κερδαλέος , ἐπίκλοπος,  ποικιλομῆτης επίκλοπος - Dictionary of Greek Academic Dictionaries and Encyclopedias https://greek_greek.en-academic.com  › επίκλοπος   ὣς φάτο, μείδησεν δὲ θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη….  “ κερδαλέος κ' εἴη καὶ ἐπίκλοπος , ὅς σε παρέλθοι ἐν πάντεσσι δόλοισι, καὶ εἰ θεὸς ἀντιάσειε. σχέτλιε, ποικιλομῆτα , δόλων ἄατ', οὐκ ἄρ' ἔμελλες, οὐδ' ἐν σῇ περ ἐὼν γαίῃ, λήξειν ἀπατάων μύθων τε κλοπίων, οἵ τοι πεδόθεν φίλοι εἰσίν.   Homerus Epic., Odyssea (0012: 002) Ραψ . ν '  (13), Στίχος  291   Τα λεξικά μας απαντούν πως ήταν, με τις λέξεις: κερδαλέος , ἐπίκλοπος,  ποικιλομῆτης επίκλοπος - Dictionary of Greek Academic Dictionaries and Encyclopedias https://greek_greek.en-academic.com  › επίκλοπος επίκλοπος .  επίκλοπος . ἐπίκλοπος, -ον (AM) [επικλέπτω]. 1. δόλιος, πανούργος, κατεργάρης («ὑπεροπῆά τ' ἔμεν καὶ ἐπίκλοπον», Ομ. Οδ.). Τ he Homeri

Ο πληθυσμός εγκατέλειψε τον χριστιανισμό. Τι Πορίσματα εξάγονται. Παρά της σοβαράς προσπαθείας βασιλέων και επισκόπων παρά τας βαρείας ποινάς τὰ  ἀποτελέσματα ήταν πενιχρά. Όθεν καταλήγουμε η αρχαία θρησκεία εξυπηρετούσε πολύ καλά τις ανάγκες των ανθρώπων. Οι πιστοί την αγαπούσαν, τὴν ἐνεπιστεύονται καὶ εύρισκον εἰς αὐτὴν καταφύγιον και ψυχική πληρότητα οπότε αντιστέκονται κατά της Αλλαγής, ασχέτως προς το μέγεθος τῆς πιέσεως ἐπ' αὐτῶν. Ὅταν υποχώρησε η εκκλησιαστική και αυτοκρατορική εξουσία τόσον στην Βρεταννία όσον και στην Ισπανία ο πληθυσμός εγκατέλειψε τον χριστιανισμό. Η επιρροή του χριστιανισμού ήτο επιφανειακή και η απαρίθμησις εκκλησιών και Επισκοπών εἶναι παραπλανητική διότι δεν αντιπροσωπεύει πιστούς ἀλλ' ένα δίκτυον δημιουργίας πιστών. Χαρακτηριστική είναι η μαρτυρία της Προβηγγίας του 550 η οποία υποτίθεται ότι ήταν πλήρως εκχριστιανισμένη και δικτυωμένη δ' εκκλησιών: «Εις ένα κατάμεστο πλοίο με προορισμό την Ιταλία - γράφει ο χριστιανός συγγραφεύς - εγώ ήμο

  Μὲ ἄλλα λόγια, αἰσθανόμαστε ὑπερηφάνεια γιὰ τοὺς ἀνθρώπους αὐτους ποὺ ἀποκαλοῦμε «γεννήτορες τοῦ Πολιτισμοῦ» καὶ ταυτόχρονα ντρεπόμαστε γιὰ τὴν θρησκεία τους. Οἱ Ἕλληνες, εἴτε μᾶς ἀρέσει εἴτε ὄχι, ὑπῆρξαν πολυθεϊστὲς καὶ ἡ θρησκεία τους αὐτή, πρῶτα ἀπ᾿ ὅλα καὶ πάνω ἀπ' ὅλα, ἀπετέλεσε τὸ προστατευτικό περιβάλλον, μέσα στὸ ὁποῖο εὐδοκίμησε ὁ Ἑλληνικὸς Πολιτισμὸς αὐτὸς ποὺ κολακευόμαστε νὰ ἀποκαλοῦμε τὸν «μοναδικό πολιτισμὸ ἐπὶ τῆς γῆς». Διότι οἱ Ἕλληνες κατόρθωσαν ἐκεῖνο ποὺ κανεὶς ἄλλος λαὸς δὲν μπόρεσε. Κατόρθωσαν ὅλες οἱ δραστηριότητές τους (ἀγῶνες, συμπόσια, θέατρο, χοροί, μουσική, πολιτική, φιλοσοφία, ἐπιστήμη) νὰ διαπνέονται ἀπὸ τὴν θρησκεία, χωρὶς ὅμως τὸ σύστημά τους αὐτὸ νὰ εἶναι θεοκρατικό. Κι αὐτὸ συνέβη γιατί ἡ Ἑλληνικὴ σκέψη ταυτίστηκε μὲ τὴν Ἐλεύθερη σκέψη. Καὶ μόνον ἡ ἐλευθερία μπορεῖ νὰ γεννήσει τὴν πρόοδο, τὴν ἐπιστήμη, τὸν πολιτισμό. Τὸ Ἑλληνικὸ ἱερατεῖο δὲν εἶπε «ἔλα σὲ μένα γιατί μόνο ἐγὼ ἔχω τὴν λύτρωση»• εἶπε «ή λύτρωση εἶναι μέσα σου, γνώρισε τὸν ἑαυτό σου, γ

  ΟΙ ΔΥΟ ΓΑΜΟΙ ΤΟΥ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ ΜΕ ΑΝΔΡΕΣ Πώς ο Βασίλειος Α΄ νυμφεύτηκε τον ηγούμενο Νικόλαο και τον γυιό της πλούσιας χήρας "Ο Βασίλειος Α΄ ο Μακεδών προήχθη από ευτελούς υπηρέτου ενός των μεγιστάνων της Κωνσταντινουπόλεως εις το περίβλεπτον αξίωμα του μονάρχου της Ανατολής. Ίνα αξιωθή τοιαύτης μεταβολής της εαυτού τύχης, ουδέν μέγα ή απλώς γενναίον έπραξεν• απ' εναντίας δεν ανέβη τας κυριωτέρας της κλίμακος εκείνης βαθμίδας ει μή δια πολυειδώς αισχρού εξευτελισμού και δια κακουργίας δεινής." (Κ. Παπαρρηγόπουλου, "Ιστορία του Ελληνικού Έθνους", τ. 5, κεφ. Β΄.) Ο πρώτος γάμος μεταξύ ανδρών δεν έγινε το 2008 στην Τήλο, αλλά, σύμφωνα με πλείστες ιστορικές μαρτυρίες, τον θ΄ αι. μ.Χ. στην Κωνσταντινούπολη. Ένας άξεστος ιπποκόμος, φτωχός κι αγράμματος χωριάτης, αλλά όμορφος και με ωραία κορμοστασιά νέος, νυμφεύτηκε κάποιον Νικόλαο, ηγούμενο μοναστηριού και μερικά χρόνια αργότερα έναν άλλο άνδρα, γυιό πλούσιας χήρας, τον Ιωάννη. Μέσω αυτών των γάμων απέκτησε διασυνδέσε