Ἰδού διατί ὀφείλομε νὰ ἀσχολούμεθα μὲ τὸν Χριστιανισμό!

 

ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ - ΜΑΡΙΝΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ἰδού διατί ὀφείλομε νὰ ἀσχολούμεθα μὲ τὸν Χριστιανισμό! 

Mὲ τὸν χριστιανισμό είμεθα ἀτυχῶς ἀναγκασμένοι νὰ ἀσχολούμεθα διὰ πολλούς λόγους μεταξὺ τῶν ὁποίων ὁ σπουδαιότερος εἶναι ὅτι διαφεύγει τῆς ἐξετάσεως ἀκόμη καὶ τῶν πλέον εμβριθῶν μελετητών του ἡ ἀκριβῆς φύσις καὶ οὐσια του. Δεν γίνεται ἀντιληπτή ἡ φύσις του καθώς μάλιστα φέρει το προσωπείον «Θρησκεία». Όμως, ακρογωνιαίος λίθος τῆς κατακτήσεως τῆς ὑπάρξεως, επεκτάσεως καὶ δράσεως τοῦ Χριστιανισμοῦ εἶναι ἡ κατανόησις τῆς θεμελιώδους κοσμοπολιτικῆς ὑψής του, μόνον δὲ διὰ τῆς κατανοήσεως της πραγματικής φύσεώς του είναι δυνατόν τις νὰ τὸν ἀξιολογήση. Βεβαίως, καὶ πέραν τῶν ἀνωτέρω, ασχολούμεθα μὲ τὸν Χριστιανισμὸν καὶ διὰ πολλούς λόγους ὡς θα ἀπαριθμήσωμε συνοπτικώς 

α) Ένα στοιχείων, ἐκ τῶν ὧν οὐκ ἄνευ, κατανοήσεως του κοινωνικού για γίγνεσθαι είναι η μελέτη της Φιλοσοφίας της Ιστορίας. Είναι γνωστὸν ὅτι ίδιαιτέρως ασχολήθηκαν μὲ αὐτὸν τὸν τομέα τοῦ ἐπιστητοῦ κομίσαντες εἰς αὐτὸν τὴν ἔννοιαν της κοσμοπολιτικής θρησκείας ἥτις ἀποτελεῖ διεύρυνσιν τῆς ἐννοίας Universal Churtch του Amold Toynbee. (Μελέτη Ιστορίας. ARNOLD J. TOYNBEE. - A Study of History. ARNOLD J. TOYNBEE. (Τόμοι 1-6. Λονδίνο, 1934-39.) Το Toynbee’s A Study of History είναι ακριβώς αυτό. Είναι ένα προσεκτικό, ογκώδες, έξυπνο προσπαθεί να βρεί ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο που επιτρέπει την καλύτερη κατανόηση ολόκληρου του εύρους της ανθρώπινης ιστορίας. Το ενδιαφέρον του βρίσκεται στους πολιτισμούς, των οποίων τα γεγονότα και οι προσωπικότητες θεωρούνται εκφράσεις ή δείκτες.) Η διαμάχη Πολιτισμού- κοσμοπολιτικής θρησκείας αποτελεί το θεμελιώδες συμβάν κατά την υστέραν περίοδον τῆς ζωῆς τῶν Πολιτισμών καὶ ὅθεν ἀντικείμενον διηνεκούς Ερεύνης, καθώς δε ο Χριστιανισμός αποτελεί το πρότυπον παράδειγμα και κοσμοπολιτικής θρησκείας ή μελέτη του εἶναι ἐπιβεβλημένη. Εδώ ως σημειωθῇ ὅτι ἡ μελέτη της κοσμοπολιτικής θρησκείας δεν αποτελεί θέμα σχολαστικών που αφορά μόνον τον επιστήμονα ή τον φιλίστορα ἀλλὰ ἐπιβεβλημένην γνώσιν δια την κατανόησιν της τρέχουσης επικαιρότητας καὶ ἐπ' αὐτοῦ παραπέμπουμε τους αναγνώστες μας εἰς το κεφάλαιον όπου επεξηγούμε ότι «Μόνον ἡ ἔννοια της κοσμοπολιτικής θρησκείας ερμηνεύει την 11ην Σεπτεμβρίου». Συνακολούθως, μόνον η έννοια της κοσμοπολιτικής θρησκείας ερμηνεύει τὰς πράξεις καὶ τοὺς λόγους του Αρχιεπισκόπου (Χριστόδουλου) που εκφέρονται κατά τρόπον ἀπατηλόν ὡς ἐθνοπρεπείς ενώ είναι γνησίως κοσμοπολιτικοί. Όφειλαμε ὅθεν δι' ἐμπεριστατωμένων κειμένων να αποκαθιστούμε την αλήθεια καὶ νὰ δίδωμε στους φίλους μας τὰς ἀπαιτουμένας γνώσεις ώστε να δύνανται συζητούντες μετά των συμπολιτών των νὰ τοὺς διαφωτίζουν και να διαλύουν την πλάνην. 

β΄) Κομβικὸν σημείον της πορείας τοῦ Ἑλληνισμού εἶναι ἡ Υστέρα Αρχαιότης, οπότε η μελέτη της εἶναι ἐπιβεβλημένη και η μελέτη του Χριστιανισμού ἀποτελεῖ ἀναπόσπαστον μέρος αυτής. Ο Χριστιανισμός δια να δικαιολογήσῃ τὴν καταστροφήν του Ελληνικού Πολιτισμού προπαγανδίζει συστηματικώς, και μάλιστα ἀπὸ τὰς ἐπισήμους ἕδρας της ἱστορίας και τα σχολικά έγχειρίδια, παραχαράσσων ασυστόλως την ιστορίαν τῆς ἐποχῆς καὶ διαδίδων απίθανα και ασύστατα ψεύδη προσπαθεί να σπιλώσῃ τὸν Ἑλληνικόν Πολιτισμόν εμφανίζων αὐτὸν ὡς παρακμασμένον, ανήθικον, εγκληματικόν κ.ο.κ. Οφείλομε ὅθεν δι' ἐρεύνης ὑψηλὴς ἐπιστημονικής στάθμης να αποκαθιστούμε την ἀλήθεια καὶ νὰ δίδωμε της απαιτουμένης γνώσεις ὥστε ἀφ' ἑνὸς νὰ γίνεται διαφώτισις καὶ ἀφ' ἑτέρου να επιτευχθεί ή διόρθωσης των σχολικών βιβλίων. 

γ΄) Απαραίτητος δια τὴν κατανόησιν τῆς διαχρονικής πορείας του Έλληνισμού εἶναι ἡ ἐν γένει μελέτη τῆς Ἑλληνικής Ιστορίας. Ο Χριστιανισμός  εἰσῆλθεν εἰς αὐτὴν ἀπὸ τῆς ἐποχῆς τῆς Υστέρας Αρχαιότητος καὶ ἔκτοτε ἐπηρεάζει ποικιλοτρόπως τὸν Ἑλληνισμὸν καὶ μάλιστα πολλάκις κατά δισδιακρίτους τρόπους π.χ. ἐκτὸς τῆς ἐξουσίας της συναλλήλως προς το κράτος συμβασιλευούσης ΑΟΕΕ έχουμε την επιρροὴν τῶν ἰδεῶν τῶν προτεσταντών μισσιοναρίων. Τις αντιλαμβανόμενα κάθε ιστορική έρευνα, καὶ μάλιστα τῶν περιόδων τοῦ Βυζαντίου, της Τουρκοκρατίας ἢ τοῦ 19ου αἰῶνος ἀναποδράστος περιλαμβάνει μελέτην των χριστιανικών θεσμῶν τῆς ἐποχῆς. Ἐκτὸς τῶν ἄλλων έχει διαστάσεις εθνικού σκανδάλου η προσπάθεια της ΑΟΕΕ δια φαλκίδευσιν τῆς ἱστορίας μας καὶ ἀλλοίωσιν τῆς ἐθνικῆς μνήμης: Η ΑΟΕΕ για νὰ ἀποκρύψῃ τὸν ανθελληνικόν, θεοκρατικόν καὶ κοσμοπολιτικόν χαρακτήρα τοῦ Βυζαντίου, την τυραννικήν, σκοταδιστικὴν καὶ ἀνάλγητον άπασιν ἐπ' αὐτῆς τῆς ἐξουσίας κατά την Τουρκοκρατίαν ὅσον καὶ την οξείαν ἀντίθεση τῆς πρὸς τὸν Διαφωτισμὸν καὶ τὴν Ἐθνεγερσίαν παραχαράσσει πλήρως την Ιστορία καὶ τόσον ἀπὸ τὰς ἐπισήμους ἕδρας ἱστορίας ὅσον καὶ ἀπὸ τὰ σχολικά εγχειρίδια διαδίδει ἀφ' ἑνὸς ἀπίθανα και ασύστατα ψεύδη τύπου λαβάρου Αγίας Λαύρας, όπως ότι τάχα διαφύλαξε τὰ ἔργα τῶν Κλασσικών, καὶ ἀφ' ἑτέρου έχει θέσει ἀπὸ ἀπαγόρευσαν την αναφορὰν εἰς πλήθος ιστορικών θεμάτων που τὴν ἐκθέτουν. Η απαγόρευσις αὐτὴ ἐξικνεῖται ἀπὸ τὰς θεμελιώδεις αρχάς της βυζαντινής πολιτικής, ὡς ή συστηματική προσπάθεια αφανισμού ἀπὸ τὰς ἑλληνικὰς συνειδήσεις τῆς ἐπιγνώσεως τῆς Ἑλληνικότητας καὶ ἡ εμφύτευσις τῆς ἰδέας ότι είμεθα κατώτεροι συγγενείς τοῦ ἑβραϊσμού, έως την παρασιώπησιν μυριάδων γεγονότων ὡς η παράδοσις τῆς Θεσσαλονίκης εἰς τοὺς Τούρκους. Οφείλομε ὅθεν να αποκαλύπτωμε την αλήθεια δι' άρθρων υψηλής επιστημονικής στάθμης δίδοντες την δυνατότητα διαφωτισμοῦ καὶ πιέσεως πρὸς ἀποκατάστασιν τῆς ἀληθείας εἰς τὰ διδακτικά συγγράμματα. 

δ΄) Αὐτονόητος διὰ κάθε πεπαιδευμένο άνθρωπο εἶναι ἡ μελέτη της συγχρόνου ελληνικής πραγματικότητας καὶ ἐδῶ συναντώμεν επίσης τον Χριστιανισμόν, εἴτε νὰ διὰ ἐπισήμως κατευθύνων το νομοθετικὸν καὶ ἐκτελεστικόν ἔργον τῆς πολιτείας εἴτε διὰ τῆς πολυπλοκάμου Δράσεως του να «διαποτίζει ὅλους τοὺς ἁρμούς της κοινωνικής ζωής» ὡς λέγει ὁ Ἀρχιεπίσκοπος. Επίσης ένα ἀπὸ τὰ βασικά ενδιαφέροντα τοῦ πολίτου εἶναι ὁ ἔλεγχος της καταστάσεως τῶν Δικαιωμάτων του Ανθρώπου καὶ ἡ μέριμνα για την εύρυθμη λειτουργία του πολιτεύματος. Καὶ ἐδῶ, ὅπως όλοι γνωρίζουν, ανευρίσκουμε την βαρείαν σκιάν τῆς ΑΟΕΕ, η οποία επιχειρεῖ τὴν ἀλλοίωσιν του πολιτεύματος και την εγκαθίδρυσιν μιας «Ελληνοχριστιανικής Εθνικοφροσύνης». Χρέος μιας δεν ὡς ὑπευθύνων πολιτών είναι όχι μόνον να ανιχνεύωμε καὶ νὰ τεκμηριώνουμε το γεγονός αλλά και διαφωτίζοντες να βοηθήσουμε εἰς τὴν εμπέδωση τῆς ἐλευθερίας του θρησκεύεσθαι καὶ τὴν κατάργησιν τῶν ἐπαισχύντων θεσμών ιδεολογικού ολοκληρωτισμού ως είναι η πλύσις εγκεφάλου εἰς τὰ Δημόσια σχολεία. Ακόμη έχουμε υποχρέωσιν ὡς νομιμόφρονες πολίται να ενδιαφερώμεθα διὰ τὴν ὁμαλὴν λειτουργίαν τοῦ κράτους καὶ τὴν διάλυσιν του παρακράτους: Ομολογίες του τύπου «αυτή την πόλι την διοικεῖ ὁ δεσπότης», πρέπει να κινητοποιούν κάθε συνειδητή πολίτη. 

ε΄) Και ως είναι ευνόητον, ενδιαφέρει όλους η αντίδρασης της ΑΟΕΕ κατὰ τοῦ ρεύματος τῶν Ἑλληνικῶν Ἰδεῶν ἡ ὁποία έχει λάβει μεγάλας διαστάσεις έξικνουμένη ἀπὸ τῆς ἱδρύσεως ειδικών γραφείων παρακολουθήσεως μας ανά μητροπόλεις ἕως της παρεμβολής παντός είδους κωλυμάτων. Χρέος μας είναι να τεκμηριώνουμε την αντίδρασιν αὐτήν, να ενημερώνουμε τους φίλους μιας περὶ τοῦ πῶς ὀφείλουν να περιφρουρήσουν τα δικαιώματα των καὶ νὰ κάνουμε τους αναλόγους καταγγελίας πρὸς τὰς ἁρμόδιας κρατικός αρχάς. Όμως ή ΑΟΕΕ δεν τοποθετεί μόνον κωλύματα εἰς τὸ ρεύμα των Ελληνικών ιδεῶν ἀλλ᾽ ἐπιτίθεται εναντίον των αναισχύντως λασπολογούσα και διαδίδει κάθε είδους άσχημίας ὡς ἡ ὀλομέτωπος επίθεσις αμαυρώσεως της Ηθικής υποστάσεως τῶν Κλασσικών φιλοσόφων. Χρέος κάθε Έλληνος είναι ἀπαντῶν δι' ἀδιασείστων ιστορικών επιχειρημάτων να υπερασπίζεται του Ελληνικόν Πολιτισμόν.

στ΄)  Η Ορθόδοξος Εκκλησία είναι «καταστροφική θρησκεία» διαλύουσα τους «κοινωνικούς αρμούς», διὰ τοῦ ὀλεθρίου και παρανοϊκού δόγματος της αγαμίας - παρθενίας καὶ τῶν ἀποτροπαίων θεσμών των μοναστηρίων - κολαστηρίων καὶ τῶν οίκων αγάμων λαϊκών. Καθήκον κάθε υγιώς σκεπτομένου ἀνθρώπου εἶναι νὰ ἀγωνιστή σθεναρώς ἕως ὅτου νόμος απαγορεύσει τις κοινωνικές αυτές μάστιγες καὶ ὑποχρεώσει την Ο.Ε. να αποκρυξη το καταστροφικόν δόγμα της αγαμίας.  

ζ΄) Εν τέλει, ἡ ΑΟΕΕ δεν αποτελεί ιδιωτικόν σύλλογον αλλά δημοσίαν υπηρεσίαν μὲ μυριάδας συνδέσεις μετά τοῦ ὑπολοίπου κρατικού μηχανισμού, χρηματοδοτείται δια δισεκατομμυρίων ὑπὸ τῆς Ε.Ε. καὶ τοῦ Κράτους καὶ ἐπισήμως παρεδρεύει εἰς ἀπάσεις τὰς κρατικές εκδηλώσεις, ὅθεν ὡς δημόσιο πρόσωπο ἀπόκειται στην κριτική την αρμόζουσα εἰς τὰς δημοσίας υπηρεσίας καὶ θὰ ἦταν τουλάχιστον ἀνακόλουθον να ενδιαφέρεται ο Τύπος διὰ οικονομικές καταχρήσεις δημοσίων υπαλλήλων της τάξεως τῶν χιλιάδων δραχμῶν καὶ νὰ μὴν ἀσική αυστηρά κριτική εἰς του βίου καὶ πολιτείαν τῆς ΑΟΕΕ ἥτις ἀφ' ἑνός θέλει να παρέχη το ηθικόν παράδειγμα εἰς την κοινωνίαν καὶ ἀφ' ἑτέρου διαχειρίζεται περιουσία προσεγγίζουσα το 15% του κρατικού προϋπολογισμού. Εἶναι ἀστείον να ελέγχεται ο βίος ένας υπουργοῦ καὶ να μὴν εὑρίσκεται ἀπὸ τὸ μικροσκόπιον ο βίος ένας μητροπολίτου όστις έχει λάβει και την κρατικήν εξουσιοδότησιν δια την ηθικήν διαπαιδαγώγηση της νεολαίας ὡς προϊστάμενος ἀφ' ἑνὸς τοῦ μαθήματος των θρησκευτικῶν καὶ ἀφ' ἑτέρου, δικτύου «κατηχητικών σχολείων» λειτούργούντων ἀπὸ τὴν αἰγίδα καὶ τὴν συνεπικουρίαν τῶν δημοσίων σχολείων.