ἔλλειψις κρίσεως μεθόδου και καλλιτεχνίας εἶναι ὁ ἐν γένει χαρακτήρ των βυζαντινών.



Στα 1941, ο Μιχαήλ Ποτλής, πάλι σε ακαδημαϊκό εναρκτήριο, παρατηρεί ότι οι Βυζαντινοί δεν έχουν γράψει πονήματα Εκκλησιαστικού Δικαίου και συνεχίζει: «Αλλά την πρώτην ταύτην   έκπληξαν ἡμῶν θέλει διαδεχθή άλλη ότι μεγαλυτέρα, όταν την ιστορίαν ἐξετάζοντες, και τα περισωθέντα εἰς ἡμᾶς κείμενα της βυζαντινής φιλολογίας αναδιψώντες, πληροφορηθώμεν ὅτι τὸ ἐλάττωμα τούτο των Βυζαντινών δεν περιορίζεται εἰς μόνον το εκλησιαστικόν Δίκαιον…. αλλ' ότι…. ουδεμία επιστημονική επίδοσης και ενέργεια αναφαίνεται καθ' όλην την μακραν τούτην περιόδον. Εκτός ολίγων εξαιρέσεων, νους στείρος και άγονος, μαθησις ώς επί το πολύ ατελής, συνήθως δὲ ἐπιπόλαιος ἐπὶ πᾶσι δὲ ἔλλειψις κρίσεως μεθόδου και καλλιτεχνίας εἶναι ὁ ἐν γένει χαρακτήρ των βυζαντινών καθ’ όλους σχεδόν τους κλάδους τῆς ἐπιστήμης εἰς ούς ἐπεδόθησαν. Σελ. 399    

 Κ.Θ. Δημαράς (1) Νεοελληνικός Διαφωτισμός, ἐκδ. Ερμής Αθήναι.
 

Comments

Popular posts from this blog

Επτά ψέματα σε μία σελίδα.

Θεοδοσιανός Κώδικας: Χριστιανικά Δημιουργημένοι Νόμοι της Ρώμης.

ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥΝ οι φιλόσοφοι.