Κυνήγια τῶν Μιθραϊστῶν

Χριστιανικά κυνηγέσια τῶν Μιθραϊστῶν

Ὅπως καὶ πολλαὶ ἄλλαι θρησκεῖαι τῆς Ὑστέρας Ἀρχαιότητος, οἱ Μιθραϊσταὶ ἐτέλουν ἱερὰ δεῖπνα πρὸς τιμὴν τοῦ Μίθρα. Οἱ χριστιανοὶ ἔβλεπον τὴν τελετουργίαν ταύτην ὡς «δαιμονικὴν παρῳδίαν τῆς Θείας Εὐχαριστίας». Κάλλιστον δεῖγμα τῶν διωγμῶν κατὰ τῶν Μιθραϊστῶν, ἔπειτα τὴν ἐπικράτησιν τοῦ χριστιανισμοῦ, ἀποτελεῖ ἡ Ἐπιστολὴ 107 τοῦ Ἱερωνύμου (107.2):
«Καὶ πρὸς προσπέρασιν τοσούτων παλαιῶν ἱστοριῶν, αἱ ὁποῖαι εἰς τοὺς ἀπίστους ἴσως φανοῦν ἀπίστευται, ἐρωτῶ, ὁ ἀδελφὸς ἐν Χριστῷ Γράκχος, τοῦ ὁποίου τὸ ὄνομα εἶναι ἐνδεικτικὸν τῆς πατρικίας καταγωγῆς του, ὅταν αὐτὸς πρὸ μερικῶν χρόνων εἶχε τὴν πραιτωρίαν τῆς Ῥώμης, δὲν ἀνέτρεψε, δὲν κατεκομμάτιασε καὶ δὲν ἔσεισε εἰς θραύσματα τὸ σπῆλαιον τοῦ Μίθρα καὶ ὅλα τὰ εἴδωλα ἐκείνων; Ἐκεῖνα λέγω, δι' ὧν οἱ λάτραι τοῦ Μίθρα ἐμυοῦντο ὡς Κόραξ, Νυμφίος, Στρατιώτης, Λέων, Πέρσης, Ἥλιος, Καρκίνος καὶ Πατήρ(1); Οὗτος, πάλιν λέγω, δὲν κατέστρεψε αὐτά, καὶ ἐν συνεχείᾳ, ἐπειδὴ ἀπέστειλε αὐτὰ πρὶν ἀπὸ τὸν ἑαυτόν του ὡς αἰχμαλώτους, δὲν κατέκτησε δι' ἑαυτὸν τὴν χριστιανικὴν βάπτισιν; Ἔτι καὶ ἐν αὐτῇ τῇ Ῥώμῃ, ὁ παγανισμὸς ἔχει ἐγκαταληφθῇ».

*1) Μᾶλλον οἱ ρασοφόροι ώνομάσθησαν «πατέρες» κλέψαντες τὸν ἀνώτατον βαθμόν μυήσεως τοῦ Μιθραϊσμοῦ.