Οι ταινίες "Ο ελεύθερος Ηρακλής" του 1958 και "Ο Ηρακλής και η βασίλισσα της Λυδίας" του 1959

Οι ταινίες "Ο ελεύθερος Ηρακλής" του 1958 και "Ο Ηρακλής και η βασίλισσα της Λυδίας" του 1959 είναι δύο έργα με διχασμένο μυθολογικό σενάριο, καθώς εμπλέκει τις περιπέτειες του Ηρακλή με ιστορίες άλλων ηρώων και θεμάτων της Μυθολογίας. Στη πρώτη ταινία του 1958 ο Ηρακλής καλείται να εκπαιδεύσει τον γιο του βασιλιά της Ιωλκού Πελία. Ο γιος του τελευταίου πεθαίνει και κατηγορείται ο Ηρακλής, με αποτέλεσμα να κάνει άθλους για τον Πελία για να εξιλεωθεί. Μέχρι που μαθαίνει πως ο Πελίας δολοφόνησε τον αδελφό του για το θρόνο και πως ο Ιάσονας είναι ο πραγματικός βασιλιάς. Έτσι ο ημίθεος τον βοηθάει να πάει να βρει το Χρυσόμαλλο δέρας. Παρόλο που η αποστολή ήταν του Ιάσονα φαίνεται κύριο ρόλο στη Εκστρατεία να παίζει ο Ηρακλής. Στη δεύτερη του 1959 ο Ηρακλής επιστρέφει στη Θήβα, αλλά εκεί μαθαίνει πως ο Οιδίποδας πέθανε και οι γιοι του είναι έτοιμοι να προκαλέσουν πόλεμο για τον θρόνο. Ο Ηρακλής προσπαθεί για τη συμφιλίωση τους αλλά πιάνεται αιχμάλωτος από τη βασίλισσα της Λυδίας (όντως στη μυθολογία ο Ηρακλής ήταν για κάποιο διάδημα σκλάβος της Λυδίας βασίλισσας Ομφάλη). Τελικά με τη βοήθεια φίλων του δραπετεύει και φτάνει εγκαίρως για να σώσει τη Θήβα από το στρατό του Άργους και με τους γιους του Οιδίποδα νεκρούς. Ο Steve Reeves είχε παίξει άψογα τον ρόλο του Ηρακλή αλλά οι ταινίες ήταν περισσότερο μια εναλλακτική εκδοχή σχετικά με το τι θα συνέβαινε εάν ο Ηρακλής είχε πάρει μέρος στη Αργοναυτική εκστρατεία έως το τέλος (γιατί στη μυθολογία ο Ηρακλής είχε αποχωρίσει πριν ολοκληρωθεί η εκστρατεία) και πως θα εξελισσόντουσαν τα πράγματα εάν ο Ηρακλής ήταν παρών στη Θήβα όταν συνέβησαν οι συμφορές των Λαυδακιδών.