Το Βυζάντιο έκανε μια τελευταία απεγνωσμένη προσπάθεια να εκσυγχρονιστεί
...το
Βυζάντιο, αν δεν ήταν η κυριαρχούσα ορθόδοξη χριστιανική μισαλλόδοξη
"μερίδα" (κι ας μην είχε πραγματικά ιδιαίτερο κοινωνικό
"ρεύμα", αυτή, ωστόσο εδραιώθηκε, κι από τον 4ο αι. (ακόμη)
έναντι του Αρειανισμού ...που παραλίγο να επικρατούσε αυτός τελικά ...αν δεν
ήταν , λοιπόν, αυτή η συγκεκριμένη (πάντα) "μερίδα" της
Κωνσταντινούπολης... σίγουρα δε θα "ήταν" τόσο "Μεσαιωνικό"
το Βυζάντιο... διότι, υπήρχαν ψήγματα "προόδου" μέσα στην
"πνευματική" σκοτεινιά του...π.χ. υπήρξαν και γυναίκες γιατροί επί Βυζαντίου...επίσης,
αν είχε επικρατήσει η Εικονομαχικη μερίδα, στον 143ετη Εικονομαχικό πόλεμο
(700-843) το Βυζάντιο, σίγουρα θα είχε "πάει" πραγματικά
"μπροστά"...διότι, π.χ. έως και αήττητοι στη μάχη είχαν καταλήξει να
θεωρούνται οι εικονομάχοι αυτοκράτορες ...υπήρξαν και περίοδος έντονων
επιδρομών επί "μέσου" Βυζαντίου η λεγόμενη "σκοτεινή εποχή"
του Βυζαντίου...σίγουρα κι αυτό συνετέλεσε στη γενικότερη
"οπισθοδρόμηση" του Βυζαντίου...επίσης και η ολοένα αυξανόμενη
επικράτηση όσο και ισλαμική "επιρροή" των Τούρκων ιδίως από τον 11
αιώνα και εφ’ εξής...τους τελευταίους τρεις αιώνες , το Βυζάντιο έκανε μια
τελευταία απεγνωσμένη προσπάθεια να εκσυγχρονιστεί μέσω της στροφής των λογίων
και πνευματικών του ανθρώπων στην Αρχαία Ελλάδα...ωστόσο, ήταν ήδη όντως πολύ
αργά πια ...διότι η ιστορική "πλάστιγγα" είχε ήδη "γείρει"
σαφέστατα υπέρ των Τούρκων...και αυτή η προσπάθεια ήταν καταδικασμένη ιστορικά
να αποτύχει ασχέτως από τη σταθερή για αιώνες αντιδραστικότητα (στην πρόοδο)
της φανατισμένης και με παρωπίδες Ορθόδοξης Χριστιανικής μερίδας της Βυζαντινής
Πρωτεύουσης...συν τη γενικοτερη αδιαφορία της αναδυόμενης Δύσης για το τι θα
"απογινει" το Βυζάντιο με τους Τούρκους...ελάχιστη Δυτική βοήθεια
υπήρξε (ως ήδη γνωστόν) στις "τελευταίες" στιγμές της
"Πόλεως" το 1453...αλλά η επικράτηση της πάντα φανατισμένης
μισαλλόδοξης εθελοτυφλούσας Ορθόδοξης Χριστιανικής μερίδας της
Κωνσταντινούπολης ήταν αυτή που αμαύρωνε και τη γενικότερη" εικόνα"
του Βυζαντίου ως πολύ "οπισθοδρομικής τυρρηνικής αυτοκρατορίας...κι έτσι
και γίνονταν τελικά ...αλλά και που παρεμπόδιζε (μάλλον) , πάντα, με την
επιρροή της...και τη γενικότερη θέληση για "πρόοδο" του Βυζαντίου
...επίσης, στους τελευταίους 3-4 αιώνες του, όταν υπήρξαν οι λεγόμενες κατά
τόπους Βυζαντινές αυτοκρατορίες...π.χ. της Νίκαιας ,Τραπεζούντας κ.λ.π. με
ισχυρούς εδαφικά και οικονομικά επικεφαλής ολιγαρχες...αυτοί συγκέντρωναν στις
"αυλές" τους...πάρα πολύ αξιόλογους ανθρώπους και του
"πνεύματος'' όσο και των "επιστημών"...σαν να λέμε
"προστάτες" καθίσταντο (αυτοί) και του πνεύματος και των τεχνών και
των γραμματων-επιστημών...ανάλογα ίδια και στην παράλληλη (χρονολογικώς)
μεσαιωνική "Δύση" συνέβαιναν...ο δε Μεσαίωνας διαρκεί από 10 έως και
όλο το 15 αιώνα και στη "Δύση" και στην "Ανατολή" της
Ευρωπης...
Comments
Post a Comment