1η Οκτωβρίου γίνεται η μάχη στα Γαυγάμηλα

1η Οκτωβρίου γίνεται η μάχη στα Γαυγάμηλα:

Ο Μέγας Αλέξανδρος μετά από 3 χρόνια εκστρατείας κατάφερε να ελευθερώσει τις ελληνικές πόλεις της Μ. Ασίας, να νικήσει τον Δαρείο σε μάχη στη Ισσό, αιχμαλωτίζοντας τη οικογένεια του τελευταίου και να κατακτήσει όλες τις Μεσογειακές ακτές της Περσικής αυτοκρατορίας εξουδετερώνοντας τον Περσικό στόλο, φτάνοντας ως τη Αίγυπτο, όπου τον χρίζουν Φαραώ τον Ιανουάριο του -331. Ο Δαρείος έστειλε στον Αλέξανδρο 3 φορές επιστολές ζητώντας του ειρήνη με αντάλλαγμα τη μισή αυτοκρατορία και τη κόρη του για σύζυγο. Ο Παρμενίων είπε να δεχτεί λέγοντας: "Εάν ήμουν ο Αλέξανδρος θα δεχόμουν τις προτάσεις αυτές" και ο Αλέξανδρος απαντά: "Και εγώ εάν ήμουν ο Παρμενίωνας". Ωστόσο τη ίδια στιγμή ο Δαρείος μάζευε ένα τεράστιο στρατό. Έτσι τον Αύγουστο του -331 ο Αλέξανδρος προχώρα προς τη Μεσοποταμία, όπου από Πέρσες κατασκόπους που έπιασε στο δρόμο έμαθε πως ο Δαρείος βρισκόταν στη πεδιάδα τον Γαυγαμήλων. Εκεί τοποθετώντας τον στρατό του σε ένα γειτονικό λόφο, παρατήρησε τον αντίπαλο. Η πεδιάδα ήταν τεράστια και ανοιχτή, οι Πέρσες είχαν κόψει κάθε δέντρο και σκάψει κάθε λόφο για να μην τους εμποδίζει. Ο στρατός τους ήταν τεράστιος γύρω στους 250.000 με μεγάλο ιππικό, άρματα και ελέφαντες. Ο Παρμενίων πρότεινε νυχτερινή επίθεση. Άλλα ο Αλέξανδρος είπε "Ου κλεφτών τη Νίκη". Τη επόμενη μέρα με το που ξύπνησε ο Αλέξανδρος είπε ότι η μάχη είχε ήδη κριθεί και παράταξε το στρατό του για μάχη, σε λοξή Φάλαγγα. Ήξερε πως αν και τεράστιος ο Περσικός στρατός ήταν ένα συνονθύλευμα από σκλάβους από διαφορετικά έθνη, που εάν σκοτώναν τον βασιλιά που τα ανάγκαζε να πολεμήσουν, τότε θα διασκορπίζονταν. Όμως ο Δαρείος βρίσκονταν στο κέντρο περικυκλωμένος από εκατοντάδες Ασιάτες. Για να το αποδυναμώσει ο Αλέξανδρος εφάρμοσε το έξης σχέδιο: ο ίδιος επικεφαλής του ιππικού του δεξιού κέρατος κινήθηκε παράλληλα, κάνοντας το αριστερό των Περσών υπό τον Βήσσο να τον ακολουθήσει, ενώ η Μακεδονική φάλαγγα στο κέντρο κινήθηκε κατά του Περσικού κέντρου. Ο Δαρείος έστειλε πρώτα εναντίον της τα δρεπανηφόρα άρματα, αλλά οι φαλαγγίτες άνοιγαν ανοίγματα για να περάσουν ανάμεσά τους, και οι ψιλοί που βρίσκονταν πίσω από τη φάλαγγα τα εξουδετέρωναν. Έπειτα ο Δαρείος έστειλε τους Αθανάτους και τους Έλληνες μισθοφόρους, αλλά δεν μπόρεσαν να συγκρατήσουν τις σάρισες. Στο μεταξύ το αριστερό μακεδονικό άκρο υπό τον Παρμενίωνα έμεινε πίσω δεχόμενο επίθεση από το Περσικό δεξιό υπό τον Μαζαίο. Πάνω στο πανικό της μάχης ο Δαρείος δεν κατάλαβε πως είχε αποδυναμώνει πλήρως το κέντρο του, μόλις το κατάλαβε αυτό ο Αλέξανδρος γύρισε 180 μοίρες και με μια εκλεκτή ομάδα ιππικού επιτέθηκε στο αποδυναμωμένο περσικό κέντρο, ενώ το κύριο σώμα του ιππικού συγκρούστηκε με τον Βίσσο για να μην ακολουθήσει τον Αλέξανδρο. Ο Αλέξανδρος είχε φτάσει τόσο κοντά στον Δαρείο που ένα Εταίρος είχε σκοτώσει τον ηνίοχο του άρματος πάνω στο οποίο βρισκόταν ο Δαρείος, εκτοξεύοντας το δόρυ του. Ο Δαρείος τότε το βάζει στα πόδια, μη σκεπτόμενος να στείλει τους 15 ελέφαντες που αποτελούσαν μια εφεδρική γραμμή του στρατού του, με αποτέλεσμα να διαλυθεί το ηθικό των Περσών και να διασκορπιστούν. Ο Αλέξανδρος σκόπευε να καταδιώξει τον Δαρείο, αλλά κατά τη προέλαση δημιουργήθηκε κενό μεταξύ της φάλαγγας από το οποίο Πέρσες μια μοίρα περσικού και ινδικού ιππικού που επιτέθηκαν στο ελληνικό στρατόπεδο, ενώ ο Παρμενίων στα αριστερά ήταν στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Ο Αλέξανδρος επιστρέφει τότε για να σώσει τον Παρμενίωνα και το στρατόπεδο και η μάχη λήγει με νίκη των Ελλήνων. Οι Πέρσες έχασαν τουλάχιστον 50.000 ενώ οι Έλληνες 1.000, με τη μάχη στα Γαυγάμηλα άρχισε η αρχή του τέλους για τη Περσική αυτοκρατορία.