AFAIA1

1η Οκτωβρίου γίνεται η μάχη στα Γαυγάμηλα: Ο Μέγας Αλέξανδρος μετά από 3 χρόνια εκστρατείας κατάφερε να ελευθερώσει τις ελληνικές πόλεις της Μ. Ασίας, να νικήσει τον Δαρείο σε μάχη στη Ισσό, αιχμαλωτίζοντας τη οικογένεια του τελευταίου και να κατακτήσει όλες τις Μεσογειακές ακτές της Περσικής αυτοκρατορίας εξουδετερώνοντας τον Περσικό στόλο, φτάνοντας ως τη Αίγυπτο, όπου τον χρίζουν Φαραώ τον Ιανουάριο του -331. Ο Δαρείος έστειλε στον Αλέξανδρο 3 φορές επιστολές ζητώντας του ειρήνη με αντάλλαγμα τη μισή αυτοκρατορία και τη κόρη του για σύζυγο. Ο Παρμενίων είπε να δεχτεί λέγοντας: "Εάν ήμουν ο Αλέξανδρος θα δεχόμουν τις προτάσεις αυτές" και ο Αλέξανδρος απαντά: "Και εγώ εάν ήμουν ο Παρμενίωνας". Ωστόσο τη ίδια στιγμή ο Δαρείος μάζευε ένα τεράστιο στρατό. Έτσι τον Αύγουστο του -331 ο Αλέξανδρος προχώρα προς τη Μεσοποταμία, όπου από Πέρσες κατασκόπους που έπιασε στο δρόμο έμαθε πως ο Δαρείος βρισκόταν στη πεδιάδα τον Γαυγαμήλων. Εκεί τοποθετώντας τον στρατό του σε έν...

  Δαρείος Γ' Κοδομανός, o τελευταίος των Αχαιμενιδών. Γεννήθηκε το -381, μαζί με τον θείο του αξιωματικό Βαγώα δολοφόνησε τον βασιλιά και ξάδερφο του Άρση (ή Αρταξέρξη Δ'), ανεβαίνοντας στον θρόνο το -336. Ο Βαγώας είχε δολοφονήσει και τον Αρταξέρνη Γ' ανεβάζοντας τον Άρση στο θρόνο για να ασκεί μέσω αυτού τη εξουσία. Όταν όμως ο Άρσης στράφηκε εναντίον του οργάνωσε και τη δική του δολοφονία με τον Δαρείο. Ο τελευταίος καταλαβαίνοντας πόσο επικίνδυνος ήταν ο Βαγώας τον δολοφονεί και έτσι μένει μονοκράτορας. Λέγεται πως ο Δαρείος ήταν πίσω και από τη δολοφονία του Φιλίππου Β' της Μακεδονίας το -336, μέχρι τη οποία πιστεύει πως θα σταματούσε τα σχέδια του τελευταίου για Πανελλήνια εκστρατεία κατά των Περσών. Αλλά το έργο του τελικά πραγματοποιήθηκε από τον 21χρονο γιο του Φιλίππου Αλέξανδρο το -334 για εκδίκηση. Ο Δαρείος παρόλα αυτά δεν θα πάρει στα σοβαρά τη απειλή του Αλέξανδρου και θα στείλει αρχικά τους Σατράπες των Δυτικών επαρχιών να τον αντιμετωπίσουν. Με τη ήττ...

  Η   έφοδος της Μακεδονικής φάλαγγας είναι το πιο τρομακτικό θέαμα που είδα στη ζωή μου. Έγραψε ο Λεύκιος Αιμίλιος Παύλος στο ημερολόγιο του. (Ρωμαίος στρατηγός και ύπ ατος , νικητής του βασιλιά της Μακεδονίας Περσέα στην Πύδνα (-168 )     ΣΟΦΟΥ ΠΑΡ΄ ΑΝΔΡΟΣ ΠΡΟΣΔΕΧΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΗΝ.  ΜΗ ΠΑΣΙΝ ΕΙΚΗ ΤΟΙΣ ΦΙΛΟΙΣ ΠΙΣΤΕΥΕΤΑΙ.   «Δέξου συμβουλές από σοφό άνθρωπο. Μην εμπιστεύεσαι κάθε φίλο τυχαία». Στερεά συμβουλή, ακόμη και στα αρχαία ελληνικά.

   Archbishop of America Elpidophoros  ...το Βυζάντιο, αν δεν ήταν η κυριαρχούσα ορθόδοξη χριστιανική μισαλλόδοξη "μερίδα" (κι ας μην είχε πραγματικά ιδιαίτερο κοινωνικό "ρεύμα", αυτή, ωστόσο εδραιώθηκε, κι από τον 4 ο αι. (ακόμη) έναντι του Αρειανισμού ...που παραλίγο να επικρατούσε αυτός τελικά ...αν δεν ήταν , λοιπόν, αυτή η συγκεκριμένη (πάντα) "μερίδα" της Κωνσταντινούπολης... σίγουρα δε θα "ήταν" τόσο "Μεσαιωνικό" το Βυζάντιο... διότι, υπήρχαν ψήγματα "προόδου" μέσα στην "πνευματική" σκοτεινιά του...π.χ. υπήρξαν και γυναίκες γιατροί επί Βυζαντίου...επίσης, αν είχε επικρατήσει η Εικονομαχικη μερίδα, στον 143ετη Εικονομαχικό πόλεμο (700-843) το Βυζάντιο, σίγουρα θα είχε "πάει" πραγματικά "μπροστά"...διότι, π.χ. έως και αήττητοι στη μάχη είχαν καταλήξει να θεωρούνται οι εικονομάχοι αυτοκράτορες ...υπήρξαν και περίοδος έντονων επιδρομών επί "μέσου" Βυζαντίου η λεγόμενη "σκοτεινή ...

Ἡ Τεράστια Κοινωνικὴ Σημασία τῶν Βλακῶν ἐν τῷ Συγχρόνῳ Βίῳ  του Ευάγγελου Λεμπέση Εὐάγγελος Λεμπέσης - Ἡ Τεραστία Κοινωνικὴ Σημασία τῶν Βλακῶν ἐν τῷ Συγχρόνῳ Βίῳ Τὸ πλέον γνωστὸ αὐτὸ ἔργο τοῦ Εὐαγγέλου Λεμπέση, δημοσιεύτηκε ἀρχικὰ στὴν «Ἐφημερίδα τῶν Ἑλλήνων Νομικῶν» τὸ ἔτος 1941 μὲ ἀποτέλεσμα τὴν πολεμικὴ συζητήσεων κριτικῶν καὶ ἀντιπαραθέσεων στὶς ἐφημερίδες τῆς ἐποχῆς. Εἶναι γεμάτο ἀπὸ ὀξυδερκεῖς παρατηρήσεις πάνω στὸ τεράστιο θέμα τῆς βλακείας στὶς σύγχρονες κοινωνίες. Εἶναι μακροσκελές, στὴν καθαρεύουσα, ἀλλά, κατὰ κρίσιν ἀγαθοῦ, ἀνδρὸς ἀξίζει τὸν κόπο νὰ διαβαστῇ καὶ νὰ γίνει κτῆμα ὅλων. Πρόλογος Ἁπλὴ ὑποσημείωσις ἐξ ὀλίγων γραμμῶν εἰς ἄλλην μελέτην μου ἡ παροῦσα μικρὰ ἐργασία ἐξελίχθη εἰς τὸ ἀνὰ χείρας δοκίμιον χάρις εἰς τὴν παρώθησιν τοῦ διαπρεπεστάτου νομικοῦ καὶ ἀγαπητοῦ φίλου Διευθυντοῦ τῆς «Ἐφημερίδος τῶν Ἑλλήνων Νομικῶν», κ. Ν. Π. Θηβαίου. Εἰς αὐτὸν ἑπομένως τὸν ἀνεξάντλητον εἰς ἐμπνεύσεις καὶ εἰς παντοειδῆ πρωτοτυπίαν ἐπιστήμονα καὶ συγγραφέα ὀφείλεται τόσον ἡ συγγραφ...

  Ο Μέμνων της Ρόδου, ο ποιό επικίνδυνος εχθρός του Μεγάλου Αλεξάνδρου: Ήταν Έλληνας μισθοφόρος από τη Ρόδο, γεννήθηκε το -380 και εντάχθηκε στη υπηρεσία των Περσών το -360. Πολέμησε ανεπιτυχώς στο πλευρό του Σατράπη Αρτάβαζου εναντίον του βασιλιά Αρταξέρξη Γ'. Μετά τη αποτυχία της εξέγερσης κατέφυγε το -356 στη αυλή του Φιλίππου Β' της Μακεδονίας, όπου γνώρισε από κοντά τη Μακεδονική ισχύ. Με παρέμβαση του αδερφού του συμφιλιώνεται με τον Πέρση βασιλιά και επιστρέφει στη Ασία το -353, ενώ βοηθά τους Πέρσες να ανακτήσουν τη επαναστατημένη Αίγυπτο. Κατά τη εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου ήταν ένας από τους διοικητές που ο βασιλιάς Δαρείος Γ' ανέθεσε να σταματήσουν τη προέλαση του πρώτου. Στη Ζέλεια όπου συγκεντρώθηκαν ο Μέμνων τους συμβούλεψε να μην εμπλακούν σε κατά μέτωπο μάχη, αλλά να ακολουθήσουν τη τακτική της καμένης γης, ώστε όπου περνά ο στρατός του Αλεξάνδρου να μη βρίσκει τίποτε να φάει και να αναγκαστεί σε υποχώρηση, κατά τη οποία ο περσικός στρατός θα του επι...